Embarrassing story, cz.1

Wszystko zaczęło się od telefonu od matki. Z domu wyniosłem się już jakiś czas temu i zdążyłem się już urządzić. Bez owijania w bawełnę od razu zapytała czy nie przygarnąłbym pod swoje skrzydła córki jej koleżanki z pracy. Dziewczyna wybierała się na studia w mieście, w którym mieszkam. Mogłaby zatrzymać się u mnie na jakiś czas, dopóki sobie czegoś nie znajdzie. Poza tym mógłbym pokazać jej miasto i nie czułaby się tu taka samotna i zagubiona. Na moje nieszczęście matka miała dar przekonywania i w krótkim czasie urobiła mnie. Świetnie, brakowało mi tylko dzieciaka do niańczenia. Postanowiłem jednak zacisnąć zęby i oddać tę przysługę matce.

Dziewczyna miała przyjechać pod koniec tygodnia i miałem odebrać ją z dworca. Nie rozpoznałem jej w pierwszej chwili, gdy wysiadła z pociągu. Matka musiała wysłać mi jakieś stare zdjęcie. Dziewczyna przede mną była śliczna, urocza i miała czym oddychać. No co, w końcu jestem facetem. Była sporo młodsza ode mnie. Na pierwszy rzut oka wydawała się zagubiona i przerażona tym, co ją tu czeka. Rozczuliła mnie na tyle, że przestałem być wściekły na to, że będzie się mi pałętać po domu. Teraz miałem przed oczyma wizję atrakcyjnej współlokatorki. Mój „mały” już zdążył się obudzić. Już myślałem jak moglibyśmy się lepiej poznać, ale sprzedałem sobie mentalnego kopa. To córka koleżanki mojej matki. Obie urwałyby mi jaja, gdybym chociaż ją tknął. Westchnąłem ciężko i zamieniłem wizje atrakcyjnej współlokatorki na młodszą siostrę wraz ze wszelkimi konsekwencjami.

Podczas drogi z dworca do mojego mieszkania miałem okazję, aby ją trochę poobserwować. Wyglądała na niewinną, naiwną i niczego nieświadomą istotkę, której trzeba pokazać dorosłe życie. Oj, nie o tym mówię. Tylko jedno Wam w głowie. Chodziło mi o samodzielne życie z dala od mamusi. Wydawała się też być grzeczną, spokojną, ułożoną dziewczynką; pogodną i optymistycznie nastawioną do życia osobą. Tak więc idealnie wpasowała się w wizję młodszej siostry.

Gdy w końcu dotarliśmy, wprowadziłem ją do domu i pokazałem jej pokój. Mieszkanie było urządzone po męsku, więc dokupiłem młodej kilka dziewczyńskich dodatków. Mało mówiła, ale po wyrazie jej twarzy wnioskowałem, że jej się podoba. Dałem jej chwilę na rozpakowanie się i zaprosiłem na obiad. W sumie nic wielkiego – sałatka z kurczakiem i frytki. Sam natomiast zabrałem się za przyrządzanie posiłku.

Po pół godzinie zawołałem ją. Usiadła przy stole naprzeciwko mnie. Widelcem zaczęła dłubać w sałatce. Przez chwilę jedliśmy w milczeniu, jednak gdy tylko wziąłem kolejny kęs do ust odezwała się:

– Wiesz, ostatnio oglądałam swoją cipkę i wydaje mi się, że jest jakaś dziwna. – powiedziała jakby zmartwiona. O mały włos się nie udławiłem, słysząc jej słowa. Krztusiłem się przez chwilę, po czym musiałem popić wodą, żeby się uspokoić. Nie wiedziałem o co tutaj chodzi, co się tu do cholery dzieje i czy powinienem wdawać się w dyskusję na ten temat. Postanowiłem jednak zaryzykować.

– Co to znaczy „dziwna”? – zapytałem. Mój „mały” zaczął dawać o sobie znać, rozpychając mi się w spodniach.

– No, że jest inna niż cipki innych dziewczyn. – odparła wpatrując się w swój talerz. Westchnąłem i zacząłem jej spokojnie tłumaczyć.

– Nie ma dwóch takich samych cipek. Każda jest inna. Dlatego z pewnością Twoja jest inna niż innych dziewczyn. Są różne cipki: małe i większe, wąskie i ciasne i, jakby tu powiedzieć, bardziej otwarte, z małymi wargami i z dużymi, z wystającymi i bardziej schowanymi, różowiutkie i nieco ciemniejsze, z malutką łechtaczką i nieco większą, wyglądającą jak mały fiutek, ogolone i włochate. – kontynuowałem. – Wiesz, nie widziałem Twojej cipki, ale wydaje mi się, że wszystko z nią w porządku. – powiedziałem nieostrożnie, wracając do jedzenia.

– A chcesz zobaczyć? – zapytała z ożywieniem, spoglądając na mnie dużymi oczami i lekko podskakując na siedzeniu. Przysięgam, że gdyby powiedziała to sekundę wcześniej zadławiłbym się na śmierć. Na szczęście powiedziała to, gdy już przełknąłem.

Czy ona w ogóle wie o co mnie pyta? Zaskakuje mnie jej bezpośredniość i brak zażenowania. Nie to, żebym kiedykolwiek miał jakieś problemy z rozmowami o seksie, ale nie spotkałem jeszcze tak otwartej i bezpośredniej osoby jak ona. Zacząłem zastanawiać się nad odpowiedzią. Upewniłem się czy oby na pewno dobrze usłyszałem i zrozumiałem ją. Właśnie zaproponowała mi, że pokaże mi swoją cipkę. Nie, to nie może być prawda. Uśmiechnąłem się pod nosem. To było by zbyt piękne. A jeśli jednak? Nie powiem, była atrakcyjna. Nawet bardzo. I z przyjemnością zobaczyłbym jej cipkę. I nie tylko zobaczył, jeśli wiecie co mam na myśli. Ale coś głęboko wewnątrz mnie kazało mi nie wykorzystywać jej nieświadomości.

Reklama