Spanking

Jest to dość osobliwy fetysz. Trzeba go dobrze poznać nim zrozumie się jego idee. Pierwsze informacje na jego temat odkryłam przypadkowo, szukając danych na tematy medyczne. Tak więc można rzec, iż to medical doprowadził mnie do zainteresowania spankingiem. Nigdy nie przypuszczałabym, że kary cielesne mogą być tak bardzo podniecające. Doskonale pamiętam to uczucie, gdy pierwszy raz obejrzałam spankingowe video. Strach przed zbliżającą się karą, odsłonięte newralgiczne części ciała, bezbronna pozycja i bezwzględne posłuszeństwo podziałały mocno na moją wyobraźnię. Nagie ciało, wyeksponowana pupa, dźwięk opadającej dłoni i czerwone pośladki na długo zapadły mi w pamięć. Coraz częściej o tym fantazjowałam, aż zapragnęłam poczuć to na własnej skórze.

To co jest najbardziej podniecające w spankingu to przede wszystkim goła, wyeksponowana pupa. Uwielbiam to uczucie wstydu, które ogarnia moje ciało, podczas powolnego zsuwania majteczek. Niesamowicie działa na mnie również przybranie odpowiedniej pozycji. Istnieje ich wiele, wręcz nieskończona ilość. Wszystko zależy tylko od naszej wyobraźni. Moją ulubioną jest przełożenie przez kolano. Chodzi głównie o kontakt fizyczny osoby karzącej i osoby karanej. Gdy moja naga skóra ociera się o szorstki materiał jeansów przechodzą mnie słodkie dreszcze rozkoszy. Czuję się jak mała, niegrzeczna dziewczynka, która otrzyma surową karę za swoje niestosowne zachowanie. Równie podniecające jest oparcie się o biurko czy sofę. Pupa jest porządnie wypięta, a świadomość, że osoba karząca widzi moją nagą intymność doprowadza mnie do eksplozji pożądania. Kolejne, spadające na pupę klapsy stopniowo ją (i mnie) rozgrzewają. Pulsująca krew sprawia, że skóra staje się wrażliwsza na dotyk. Szczególnie lubię dłuższe kary z delikatniejszymi klapsy. Ból narasta stopniowo, a pupa jest gorąca, mocno czerwona i przyjemnie pulsuje. Jednak czasem zdaje sobie sprawę, że zasługuję na surową karę, o wiele boleśniejszą niż klapsy. Wtedy w ruch idzie pas lub drewniana linijka, jednak tu również można popisać się

inwencją i kreatywnością. Należy jednak pamiętać, by zachować podstawowe zasady bezpieczeństwa, zarówno dla osoby karanej jak i karzącej i nie przekraczać ustalonych granic. Kara jest wtedy wystarczająco dotkliwa, by zapamiętać sobie dobrze, żeby więcej się tak nie zachowywać. Zakończenie kary działa na mnie podobnie jak jej początek. Stanie w kącie z gołą, czerwoną pupą daje czas na zastanowienie się nad swoim postępowaniem, skoncentrowanie na obolałym tyłku stanowi doskonałe dopełnienie kary, a świadomość, że partner ogląda moją nagą pupę dodatkowo mnie podnieca. To właśnie dlatego spanking stanowi doskonałą rozgrzewkę, przygotowującą mnie na osiągnięcie nieziemskiego spełnienia.

Wbrew pozorom spanking i medical mają z sobą wiele wspólnego, m.in.:

Trzeba się rozebrać, a co najmniej odsłonić newralgiczne części ciała. Często przed osobą, która jest zupełnie obca lub która na co dzień widuje nas ubranych. Dodatkowo partner w jednym i w drugim przypadku jest całkowicie ubrany, co stanowi kontrast w stosunku do naszego nagiego ciała (lub jego części).
Trzeba wyeksponować najintymniejsze części swojego ciała, a ponadto, poddać je dotykowi drugiej osoby.
W jednym i w drugim przypadku towarzyszy nam uczucie wstydu, czasem niechęci, które w jednym i w drugim przypadku trzeba przełamać i poddać się karze/ badaniu.
Lanie podobnie jak wiele badań wiąże się z bólem, a co najmniej z dyskomfortem. I w jednym i w drugim przypadku ma się świadomość, że jak bardzo by nie bolało trzeba zacisnąć zęby i wytrzymać.
Osoba karana jak i pacjent występują w roli uległej. Zazwyczaj przyjmuje pozycje, która czyni ją bezbronną i podległą partnerowi. W jednym i w drugim przypadku jest ona od niego zależna i od niego zależy jak bolesna będzie kara czy badanie.